Σκοπός είναι η αναγνώριση λάθος στάσεων, κινητικών προτύπων, παθολογικής λειτουργίας των ιστών που μπορεί να προκαλεί πόνο ή δυσφορία στα παιδιά και η οποία μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση χρόνιων μυοσκελετικών προβλημάτων κατά την περίοδο της ενήλικης ζωής.

Η παιδική μυοσκελετική ανάπτυξη αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία που επηρεάζεται από δύο παράγοντες. Πρώτον, την κληρονομικότητα, τη μεταφορά δηλαδή σωματικών σκελετικών χαρακτηριστικών από τους γονείς και δεύτερον την καθημερινή κίνηση, άσκηση, συνήθειες και γενικότερα τη συνολική κινητική συμπεριφορά του παιδιού. Λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής η άσκηση και η σωστή στάση είναι στοιχεία που συναντώνται ελάχιστα στα σημερινά παιδιά. Κατ’επέκταση, αρκετά συχνά εμφανίζονται προβλήματα ασυμμετριών (σκολίωση, κύφωση) και πόνου (χονδροπάθεια).

Όλο περισσότερες έρευνες τα τελευταία χρόνια φέρνουν στην επιφάνεια το θέμα των μυοσκελετικών παθήσεων στην παιδική ηλικία και την πιθανή εξέλιξη τους σε χρόνια σύνδρομα στην ενήλικη ζωή. Η στατιστική εμφάνιση προδιάθεσης προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης και των κάτω άκρων παρουσιάζει σημαντική αύξηση (7 /10 παιδιά σε σχέση το 1980 όπου η αναλογία ήταν 3/10).

• «Περίεργη» χρήση των κάτω άκρων κατά τη βάδιση και το τρέξιμο (βάδισμα στις μύτες, πτέρνες)
• Προβλήματα ισορροπίας
• Μειωμένη επιδεξιότητα σε κινήσεις των άνω και κάτω άκρων
• Υπερκινητικές αρθρώσεις (γόνατα ανάκυρτα, μεγάλος αριθμός διαστρεμμάτων άκρου πόδα)
• Πόνος σε αυχένα και μέση
• Πόνος – δυσφορία σε ισχία και γόνατα (Osgood Schlaters’ Syndrome)
• Μη ευθυγραμμισμένες στάσεις του σώματος (σκολίωση)
• Κακή ευθυγράμμιση κάτω άκρων (κυρίως στο γόνατο και άκρο πόδα)
• Δυσλειτουργία του πέλματος (πλατυποδία, βλαισοπλατυποδία, κοιλοποδία)

Η μη σωστή αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια προβλήματα πόνου και λειτουργικότητας, όπως είναι το αυχενικό σύνδρομο και η οσφυαλγία, ο πονοκέφαλος, η ημικρανία, η οστεοαρθρίτιδα σε αρθρώσεις των κάτω άκρων, μεταταρσαλγία πλατυποδία κλπ.

Η έγκαιρη σωστή αντιμετώπιση μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών και να βελτιώσει τη ποιότητα ζωής του ατόμου ως παιδιού αλλά και ως ενήλικα.