headache

← επιστροφή στο blog

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί μια παθολογική κατάσταση με άμεση συνέπεια τον περιορισμό της κινητικότητας, την εμφάνιση πόνου, την μείωση της λειτουργικότητας του ασθενή και επομένως την καθημερινή σωματική και ψυχολογική επιβάρυνση του. Εμφανίζεται συνήθως σε ηλικίες άνω των 50 ετών σε άτομα με αυξημένη αρθρική επιβάρυνση την περιοχή αυτή.

Elderly couple walking through the parc hand in hand

Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου χαρακτηρίζεται ως η πάθηση κατά την οποίαν εμφανίζονται εκφυλιστικές αλλοιώσεις στις αρθρικές επιφάνειες του μηριαίου οστού – κοτύλης, οι οποίες έχουν ως συνέπεια τη φλεγμονή της περιοχής.
Κύριος λόγος είναι συνήθως δραστηριότητες που ασκούν συμπιεστικά φορτία για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην άρθρωση του ισχίου όπως επίσης και τραυματικές κακώσεις. Οι παράγοντες αυτοί οδηγούν στην φθορά του αρθρικού χόνδρου, του υλικού δηλαδή που είναι υπεύθυνο για την ομαλή ολίσθηση της άρθρωσης και απορρόφηση των κραδασμών.

Συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου
Συνήθως τα συμπτώματα αναπτύσσονται σταδιακά με τον καιρό. Σε ήπιες περιπτώσεις αρθρίτιδος του ισχίου μπορεί να υπάρχουν από λίγα έως καθόλου συμπτώματα. Όσο εξελίσσεται η πάθηση εμφανίζεται πόνος σε δραστηριότητες οι οποίες φορτίζουν την άρθρωση καθώς και δυσκαμψία. Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται τόσο κα την καθημερινή κίνηση όσο και στην ξεκούραση ή τον βραδινό ύπνο. Ο πόνος συνήθως εντοπίζεται στην περιοχή των γλουτιαίων, στην πρόσθια επιφάνεια του ισχίου και στην βουβωνική περιοχή. Ο πόνος μπορεί επίσης να αντανακλά στο γόνατο. Σημαντικό επίσης να αναφερθεί η επερχόμενη μυϊκή ατροφία στην περιοχή της πυέλου και των ισχίων σαν αποτέλεσμα της μειωμένης κινητικότητας και της χρόνιας ενδαρθρικής φλεγμονής.

Προδιαθεσιακοί παράγοντες εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας στο ισχίο είναι κατά κύριο λόγο οι παρακάτω:
• Ηλικία ( > 40)
• Αυξημένο σωματικό βάρος
• Γενετική προδιάθεση
• Κακώσεις του ισχίου
• Ανισοσκελία – Λάθος εμβιομηχανικά πρότυπα

Η Διάγνωση συνήθως έρχεται ως το αποτέλεσμα του συνδυασμού αξιολόγησης, κλινικής εξέτασης και ακτινοδιαγνωστικών μέσων. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται ο εντοπισμός, η αξιολόγηση της σοβαρότητας και οι δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης.

Αξιολόγηση
Η αξιολόγηση του ασθενούς οφείλει να είναι λεπτομερής, τόσο όσον αφορά το υποκειμενικό ιστορικό, όσο και την αντικειμενική κλινική εξέταση. Η γενικότερη υγεία, οι καθημερινές δραστηριότητες, οι κοινωνικές συνθήκες του ατόμου καθώς και η γενικότερη ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς λαμβάνονται υπόψιν.

Κλινική Αξιολόγηση – Θεραπευτική παρέμβαση
Η φυσικοθεραπεία αποτελεί ουσιαστικά τμήμα του γενικότερου προγράμματος αντιμετώπισης του προβλήματος της οστεοαρθρίτιδας.
Η θεραπευτική παρέμβαση στηρίζεται πάντα στην αξιολόγηση τόσο της πάσχουσας περιοχής όσο και των γειτονικών δομών. Σε αυτό το βήμα στηρίζεται και όλη η περαιτέρω θεραπεία. Ανάλογα με την φάση της φλεγμονής, στόχος είναι η μείωση αρχικά του πόνου και της συνεπακόλουθης δυσκινησίας. Χρήσιμη, εφόσον πάντα συστήνονται από τον θεράπων ιατρό είναι η αντιφλεγμονώδης αγωγή, η οποία σε συνδυασμό με την φυσικοθεραπευτική παρέμβαση θα βοηθήσει στην πιο γρήγορη αποδρομή του επώδυνου σταδίου. Η αρθρική κινητοποίηση του ισχίου και των αρθρώσεων που επηρεάζουν εμβιομηχανικά την περιοχή αποτελεί τον πρωταρχικό σκοπό του θεραπευτή έτσι ώστε να βελτιώσει το εύρος κίνηση της πάσχουσας άρθρωσης. Επιπλέον, η αντιμετώπιση προβλημάτων των μαλακών μορίων συντελεί στην αρμονικότερη λειτουργία της άρθρωσης. Τέλος, σημασία πρέπει να δίδεται και στην λειτουργία του νευρικού ιστού, δεδομένου ότι επηρεάζει άμεσα την λειτουργία των περιβαλλόντων μυών.
Στο τελικό στάδιο της θεραπείας σκοπός είναι η επαναφορά του ασθενή σε ικανοποιητικά επίπεδα καθημερινής λειτουργικότητας. Έμφαση πρέπει πάντα να δίδεται στην πλήρη εμβιομηχανική αξιολόγηση του ασθενή, δεδομένου ότι η οστεοαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από την αλλαγή της ευθυγράμμισης των αξόνων του κάτω άκρου. Συνεπώς, η θεραπευτική παρέμβαση στο πλαίσιο της εμβιομηχανικής σταθεροποίησης αποτελεί απαραίτητο συστατικό για την επιτυχή υποβοήθηση του ασθενή.
Η χρονική εφαρμογή του φυσικοθεραπευτικού πλάνου συνήθως αφορά το οξύ στάδιο του προβλήματος και το στάδιο επαναφοράς του ασθενή σε λειτουργικά πρότυπα. Παρολ’ αυτά, η σταθερή παρακολούθηση των ασθενών για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα οδηγεί στην αποτροπή νέων κρίσεων πόνου και άρα στην καλύτερη συνολική διαχείριση του προβλήματος του ασθενή.

Συνολικά, η θεραπευτική παρέμβαση σε περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδος ισχίου περιλαμβάνει:

 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Α. ΤΣΙΡΙΓΓΑΚΗΣ
Φυσικοθεραπευτής PT, MSc, CGA, MT IMTA
Κλινικός Εμβιομηχανικής Ανάλυσης Κίνησης
Μέλος – Καθηγητής FOOT SCIENCE INTERNATIONA

Like this?
Share it!

Διαβάστε Επίσης

Διαβάστε Επίσης

διαβάστε το blog μας